سیاه و سپید. سروده شاعر سریلانکایی سونیل آلگاما. ترجمه فرزانه دُرّی
اگر سیاهی تمامی جهان را می پوشاند اسراری برای فاش شدن باقی نمی ماند هیچ چیز؛ خوب یا بد. اگر سپیدی تمامی جهان را می پوشاند اسراری برای پنهان شدن باقی نمی ماند هیچ چیز؛ خوب یا بد.
نور زیاد غير قابل تحمل است؛ تاریکی بیش از حد دشوار و فرساینده است.
هر انسانی دارای دو نیمۀ تاریک و روشن است: رنگ سیاه و رنگ سپید؛ کمال از طریق ترکیبی از رنگ ها به دست می آید: سیاه و سپید.
زیبایی واقعی. سروده شاعر سریلانکایی سونیل آلگاما. ترجمه فرزانه دُرّی
من کشورم را دوست دارم زین رو که بخشی از تمامی جهان است من ملتم را دوست دارم زیرا گروهی از جامعه بشری را تشکیل می دهد. وزش باد در یک سرزمین تقریباً یکسان است چون به سیاه پوست و سفیدپوست به یک اندازه آرامش می بخشد. گلدانی از گل رز هرجا که هست عطر و زیبایی را جلوه گر است مهم نیست که در آفریقا پرورش یافته باشد یا در اروپا مرگ به سراغ همه انسانها در جهان می آید هیچ کس نمی تواند از مرگ فرار کند و هیچ کس نمی تواند زمان دقیق فرارسیدن مرگ را بداند درک واقعیت کلیدی از بهر گشودن درب بهشت بر روی زمین است.
Stop henrettelser. Af Nahid Bagheri-Goldschmied. På dansk ved Farzaneh Dorri
Hvor er du blevet grim! Hverken din nat er længere natten, hvor man uden frygt og fortvivlelse kan falde i søvn; eller din dag er længere den samme dag, hvis morgenlys skinner på de lukkede vinduer og åbner op for skønheden i denne verden.
چه زشت رو شده ای نه شبت، همان شبی ست، که بی هراس و بی تردید بتوان به خواب تن بخشید، نه روزت، همان روزی ست، که با تلنگر صبح هر دریچه ی بسته بخندد، جهان شود زیبا چه زشت رو شده ای ای سرزمین من!